سندروم تونل کارپال
سندرم تونل کارپال بیماری شایع ای است که باعث درد، بی حسی و گزگز در دست و بازو می شود. این عارضه زمانی رخ می دهد که یکی از اعصاب اصلی دست – عصب میانی – در حین حرکت در مچ تحت فشار یا فشرده شدن قرار می گیرد.
در اکثر بیماران، سندرم تونل کارپال با گذشت زمان بدتر می شود، بنابراین تشخیص و درمان به موقع مهم است.در اوایل بیماری، علائم را اغلب می توان با اقدامات ساده ای مانند بستن آتل مچ دست یا اجتناب از فعالیت های خاص تسکین داد.
با این حال، اگر فشار روی عصب میانی ادامه یابد، می‌تواند منجر به آسیب عصبی و بدتر شدن علائم شود. برای جلوگیری از آسیب دائمی، جراحی برای برداشتن فشار از عصب میانی ممکن است برای برخی از بیماران توصیه شود.
شرح سندرم تونل کارپال
سندرم تونل کارپال زمانی اتفاق می‌افتد که تونل باریک میشود یا بافت‌های اطراف تاندون‌های فلکسور متورم می‌شوند و به عصب میانی فشار وارد می‌کنند. به این بافت ها سینوویوم می گویند. به طور معمول، سینوویوم تاندون ها را روان می کند و حرکت انگشتان را آسان تر می کند. سندرم تونل کارپال در اثر فشار روی عصب میانی هنگام عبور از تونل کارپال ایجاد می شود.
هنگامی که سینوویوم متورم می شود، فضایی در تونل کارپال را اشغال می کند و به مرور زمان به عصب فشار وارد می کند. این فشار غیر طبیعی روی عصب می تواند منجر به درد، بی حسی، گزگز و ضعف در دست شود.
علت سندرم تونل کارپال
بیشتر موارد سندرم تونل کارپال در اثر ترکیبی از عوامل ایجاد می شود. مطالعات نشان می دهد که زنان و افراد مسن بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
سایر عوامل خطر برای سندرم تونل کارپال عبارتند از:
وراثت : این یک عامل مهم است. تونل کارپال ممکن است در برخی افراد کوچکتر باشد یا ممکن است تفاوت‌های آناتومیکی وجود داشته باشد که حجم فضای عصب را تغییر می‌دهد.
استفاده مکرر از دست : تکرار حرکات یا فعالیت های مشابه دست و مچ دست در مدت زمان طولانی ممکن است تاندون های مچ دست را دچار کشیدگی و باعث تورم شود که به عصب فشار وارد می کنند.
وضعیت دست و مچ: انجام فعالیت هایی که شامل خم شدن شدید یا باز شدن دست و مچ برای مدت طولانی است می تواند فشار روی عصب را افزایش دهد.
بارداری: تغییرات هورمونی در دوران بارداری می تواند باعث تورم شود.
شرایط سلامتی: دیابت، آرتریت روماتوئید و مشکلات غده تیروئید شرایطی هستند که با سندرم تونل کارپال مرتبط هستند.
علائم سندرم تونل کارپال
علائم سندرم تونل کارپال ممکن است شامل موارد زیر باشد:
بی حسی، سوزن سوزن شدن، سوزش، و درد، عمدتاً در انگشتان شست و اشاره، وسط و انگشت حلقه.
احساس شوک گاه به گاه که به انگشتان شست و اشاره، وسط و انگشت حلقه وارد میشود.
ضعف و کلافگی در دست، که ممکن است انجام حرکات ساده مانند بستن دکمه های لباس را دشوار کند.
انداختن اشیا به دلیل ضعف، بی حسی یا از دست دادن حس عمقی.
در بیشتر موارد، علائم سندرم تونل کارپال به تدریج و بدون آسیب خاصی شروع می شوند. بسیاری از بیماران متوجه می شوند که علائم آنها در ابتدا به وجود می آیند وپس از مدتی اربین می روتد. با این حال، با بدتر شدن وضعیت، علائم ممکن است بیشتر رخ دهند یا برای مدت زمان طولانی‌تری باقی بمانند.
علائم شبانه بسیار رایج است. از آنجایی که بسیاری از افراد با مچ های خم شده می خوابند، علائم ممکن است شما را از خواب بیدار کند. در طول روز، علائم اغلب هنگام نگه داشتن چیزی برای مدت طولانی با مچ خم شده به جلو یا عقب، مانند هنگام استفاده از تلفن، رانندگی یا خواندن کتاب، رخ می دهند.
مشاوره سندروم تونل کارپال
دکتر حسن براتی مشتاقانه پاسخگوی شما در زمینه ی سندروم تونل کارپال خواهد بود.
رزرو نوبت
برای رزرو نوبت معاینه حضوری در ساعات اداری یا مشاوره آنلاین با دکتر حسن براتی روی گزینه زیر کلیک کنید:
خدا سلامتی بده به شما آقای دکتر همیشه دعاگوتون هستم بعد از ده سال درد شدید با تزریق مفصل مثل آب روی آتیش دردم آروم شد ودر وافع رفغ شد. ممنونم از شما
هدی امیری بیمار