جراحی شکستگی

فیکساتورهای داخلی

فیکساسیون داخلی اجازه اقامت کوتاه‌تر در بیمارستان را به بیماران می‌دهد، باعث میشود که زودتر به عملکرد طبیعی خود بازگردند، و از بروز جوش ‌خوردگی نامناسب در استخوان‌های شکسته شده میکاهد.

ایمپلنت های مورد استفاده برای تثبیت داخلی از فولاد ضد زنگ و تیتانیوم ساخته شده اند که بادوام و مستحکم هستند. اگر قرار است مفصلی تعویض شود، این ایمپلنت ها می توانند از کبالت و کروم نیز ساخته شوند. ایمپلنت ها با بدن سازگار هستند و به ندرت باعث واکنش آلرژیک می شوند.

پلاک ها

صفحاتی مانند آتل های داخلی هستند که تکه های شکسته استخوان را در کنار هم نگه می دارند. آنها با پیچ به استخوان متصل می شوند. صفحات ممکن است پس از بهبود کامل در جای خود باقی بمانند، یا ممکن است (در موارد خاص) برداشته شوند.

در تصویر زیر اشعه ایکس، استخوان های شکسته در ساعد با پلاک و پیچ ها در موقعیتی قرار می گیرند که در حال بهبود هستند.

پیچ

بیشتر از هر نوع ایمپلنت دیگری از پیچ ها برای تثبیت داخلی استفاده می شود. اگرچه پیچ یک دستگاه ساده است، اما بر اساس نوع شکستگی و نحوه استفاده از پیچ، طرح های مختلفی وجود دارد. پیچ ها در اندازه های مختلف برای استفاده با استخوان هایی با اندازه های مختلف وجود دارند. پیچ ها را می توان به تنهایی برای نگه داشتن شکستگی و همچنین با صفحات، میله ها یا میخ ها استفاده کرد. پس از بهبودی استخوان، ممکن است پیچ‌ها در جای خود باقی بمانند یا برداشته شوند.

میخ یا میله

در برخی از شکستگی‌های استخوان‌های بلند، بهترین راه برای نگه‌ داشتن قطعات استخوانی در کنار هم، قرار دادن میله یا میخ در مرکز توخالی استخوان است که معمولاً حاوی مقداری مغز است. پیچ در هر انتهای میله برای جلوگیری از کوتاه شدن یا چرخش شکستگی استفاده می شود و همچنین میله را تا زمان بهبودی شکستگی در جای خود نگه می دارد. میله ها و پیچ ها ممکن است پس از بهبودی کامل در استخوان باقی بمانند. این روشی است که برای درمان اکثر شکستگی های استخوان ران (استخوان ران) و درشت نی (استخوان ساق پا) استفاده می شود.

پین گذاری

پین ها اغلب برای چسباندن استخوان ها به هم استفاده می شوند. آنها برای نگه داشتن قطعات استخوانی که برای ثابت کردن آنها با پیچ بسیار کوچک هستند، استفاده می شود. در بسیاری از موارد، آنها همراه با سایر اشکال تثبیت داخلی استفاده می شوند، اما می توان آنها را به تنهایی برای درمان شکستگی استخوان های کوچک، مانند شکستگی های موجود در دست یا پا، استفاده کرد. پین ها معمولاً پس از مدت زمان مشخصی برداشته می‌شوند، اما ممکن است برای برخی از شکستگی‌ها برای همیشه باقی بمانند.

فیکساتورهای خارجی

یک فیکساتور خارجی به عنوان یک قاب تثبیت کننده برای نگه داشتن استخوان های شکسته در موقعیت مناسب عمل می کند. در فیکساتور خارجی، پین‌ها یا پیچ‌های فلزی از طریق برش‌های کوچک در پوست و ماهیچه در استخوان قرار می‌گیرند. پین ها و پیچ ها به میله ای در خارج از پوست وصل می شوند. از آنجایی که پین‌ها در استخوان قرار می‌گیرند، فیکساتورهای خارجی با قالب‌ها و آتل‌هایی که صرفاً به تکیه‌گاه خارجی متکی هستند، متفاوت هستند. تثبیت خارجی اغلب برای نگه داشتن موقت استخوان ها در کنار هم زمانی که پوست و عضلات آسیب دیده اند، استفاده می شود.